ก็ต้องขอ สุขสันต์วันลอยกระทง ปี 2011 ปีแห่งน้ำ (อิอิ เรียกเองครับ) ทั่วกรุงเทพและปริมลฑล รวมทั้งพี่น้องจังหวัดอื่นๆ ก็รับผลกระทบกันถ้วนทั่วทั้งทางตรงและทางอ้อม ผมชอบคำกล่าวที่ว่า "เกิดขึ้น ตั้งอยู่ และดับไป" พระพุทธเจ้าสอนไว้ ใช้ได้ดีทีเดียวกับสถานการณ์ปัจจุบัน ไม่ใช่แค่เรื่องน้ำท่วมนะครับ แล้วแต่ใครจะนึกได้ช่วงใหน เป็น Realistic จริงๆ 555 ...
มาถึงสิ่งที่ต้องการสื่อสารกันวันนี้ ก็คือ ประเพณีลอยกระทง หรือ ฝรั่งเรียก Loi-Kratong Festival นับวันประเพณีอันดีงามจะค่อยๆเปลี่ยนไปตามกระแสยุคโลกาภิวัฒน์ จากกระทงกะลา ก้านกล้วย ต้นกล้วย ใบมะพร้าว ใบจาก ใบตาล และวัสดุอื่นๆอีกมากมาย ก็กลายเป็น ขนมปัง โฟม กล่องพลาสติก แล้วก็อื่นๆอีกมากมายเช่นกัน คิดในแง่ความสะดวกสวยงามก็เที่ยบเคียงกันได้แต่พอนึกย้อนไปว่า ปู่ย่า ตายาย สอนลูกหลานให้หั่นท่อนกล้วย พับกลีบ หรือ การเอาเครื่องไหว้พระแม่คงคา ต่างๆ ความรู้สึกต่างกันเยอะ สมัยเด็กๆ ผมอยู่ครอบครัวใหญ่ มีงานแบบนี้ทีไรก็จะสนุกสนานตามประสาเด็กๆ กว่าจะได้กระทงที่ต้องนำไปลอยนั้นเรื่องค่อนข้างยาวทำให้รู้สึกได้ถึงความเป็นประเพณีจริงๆ ส่วนหนุ่มสาว หรือพ่อแม่ก็ได้ผ่อนคลายจากการทำงานตรากตรำมาซักระยะ เช่น ทำสวน ทำนา ทำไร่ พอกลับมานั่งคิด ประเพณีนี้ก็แฝงไปด้วยเรื่องราว ความผูกพันธ์ สายใยแห่งครอบครัวไทยๆ ที่แทบจะหาไม่ได้แล้วในเมืองหลวงหรือแม้กระทั่งในชนบทเอง หนุ่มสาวก็ใช้วันนี้เป็นวันแห่งความสุขเฉพาะคู่ซะงั้น... เลยทำให้ความรู้สึก การลอยกระทงเริ่มเปลี่ยน Concept ไปซะแล้ว ....เฮ้อออออ (ยาวๆ) อีก 10 ปีข้างหน้าจะเป็นไงล่ะท่าน แต่ยังไงซะ ปีละครั้ง ปีนี้ก็เช่นกันต้องช่วยกัน Remind เป็นระยะๆ ที่ต้องใช้คำฝรั่งบ้างปนกันไปผมคิดเองว่าคำบางคำของเขาสื่อได้ถึงใจ ไม่ต้องอธิบายยืดยาว ไม่ว่ากันนะ อิอิ ...สุดท้ายก็ขอเป็นส่วนหนึ่งในการร่วมอนุรักษ์ประเพณีอันดีงาม ชื่อเสียงเลื่องลือไปทั้่วโลกนี้ไว้ให้อยู่คู่เมืองไทยไปอีกตราบนานเท่านาน.....คร้าบบบบ 
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น